Seorang ahli parlimen dan dua kumpulan hak pekerja asing menggesa Menteri Sumber Manusia Datuk Seri M. Saravanan menjelaskan keputusannya kerana hanya membenarkan 25 agensi Bangladesh mengambil pekerja untuk Malaysia.
Ahli Parlimen Klang Charles Santiago berkata beliau mahu Saravanan menyatakan sebab-sebab bilangan agensi tertentu dan bagaimana mereka akan membantu menyelesaikan masalah eksploitasi pekerja asing.
“Mereka [agensi pengambilan Bangladesh] mengatakan bahawa 25 agensi yang dipilih ini dikawal oleh seorang lelaki bernama Amin ini.
“Terpulang kepada menteri untuk menjelaskan bagaimana 25 agensi ini akan menyelesaikan masalah itu. Isu ini sudah cukup lama diperkatakan, dan ia dilakukan dengan mengorbankan rakyat dan negara,” katanya ketika dihubungi Malay Mail semalam.
Charles merujuk kepada Datuk Seri Mohd Amin Abdul Nor, yang merupakan pengasas Bestinet — syarikat yang menyediakan Sistem Pengurusan Berpusat Pekerja Asing (FWCMS) kepada kerajaan Malaysia dan terus menguruskan sistem itu.
Amin yang berasal dari Bangladesh telah dituduh beberapa kali sejak sekurang-kurangnya 2018 didakwa berada di belakang sindiket yang dikatakan memonopoli pengambilan pekerja Bangladesh ke Malaysia.
Tambahan pula, pada Julai 2018, Nepal menghalang pekerjanya daripada datang ke Malaysia, dengan mendakwa bahawa ia mendapati amalan Bestinet sebagai “menghalang” — walaupun Nepal kemudian membatalkan keputusannya pada September 2019 selepas perjanjian baharu yang memihak kepada pekerja itu dibatalkan.
Namun, Saravanan nampaknya berpegang teguh kepada Amin, dengan Malaysiakini melaporkan minggu lalu bahawa menteri itu menjamin Amin tidak terlibat sama sekali dengan pengambilan pekerja — manakala Bestinet mengeluarkan kenyataan yang sama pada April.
Sementara itu, presiden Beyond Borders Mahi Ramakrishnan berkata Saravanan berhutang kepada orang ramai dan pihak berkepentingan untuk memberikan penjelasan tentang cara pemilihan 25 agensi pengambilan itu dijalankan.
“Adakah terdapat kepentingan tertentu? Mengapa agensi yang diberi dipilih dan bukannya agensi lain? Adakah sesiapa membuat jumlah wang yang besar daripada ejen yang dipilih?
“Kedua, menteri telah memberi amaran terhadap majikan Malaysia yang mengutip wang daripada pekerja Bangladesh selepas mereka tiba di negara ini.
“Bagaimanapun, Saravanan sendiri juga berkata beliau tidak mempunyai kuasa untuk menghalang ejen Bangladesh mengumpul wang sebelum berlepas,” kata aktivis hak pelarian itu.
Difahamkan, ejen pengambilan di luar negara cenderung mengutip ribuan ringgit daripada pekerja dalam bentuk yuran sebelum mereka dibenarkan meninggalkan negara untuk bekerja di sini, menyebabkan mereka terdedah kepada perhambaan hutang.
“Persoalannya ialah: Mengapa kita mengambil [lebih ramai pekerja asing] sedangkan kita mempunyai pelarian dan pekerja asing tanpa izin di negara ini?” tanya Mahi.
Pada April tahun ini, Persekutuan Majikan Malaysia mengeluarkan kenyataan menggesa kerajaan membenarkan pelarian dan pekerja asing tanpa izin bekerja secara sah di negara ini bagi mengurangkan masalah buruh semasa.
Bagaimanapun, tiada maklum balas kerajaan terhadap cadangan ini telah didedahkan kepada umum setakat ini.
Namun begitu, Saravanan telah menyatakan bahawa bilangan agensi yang terhad akan membendung masalah pihak tidak bertanggungjawab mengambil kesempatan ke atas pekerja asing.
Pada 10 Jun, Free Malaysia Today memetik Saravanan sebagai berkata apabila kerajaan Malaysia membenarkan semua agensi pengambilan terlibat dalam pengambilan pada 2008, 100,000 warga Bangladesh telah ditipu dan terkandas di Kuala Lumpur tanpa pekerjaan dan makanan.
Namun, Saravanan tidak menjelaskan bagaimana pekerja ini berjaya mendapatkan visa daripada Jabatan Imigresen tanpa terlebih dahulu menawarkan bukti pekerjaan menunggu mereka di Malaysia.
“Saya rasa dia [Saravanan] mengelirukan isu semasa dengan isu pemerdagangan manusia,” kata Adrian Pereira, pengasas North-South Initiative, sebuah pertubuhan bukan kerajaan berasaskan hak.
“Pemerdagangan manusia adalah isu yang sama sekali berbeza lebih berkaitan dengan kekurangan penguatkuasaan dan kekurangan ketekunan daripada syarikat (majikan). Isu yang dihadapi ialah mengenai menetapkan standard terbaik untuk pengambilan pekerja yang sah.
“Menghadkan bilangan syarikat pengambilan adalah anti-persaingan, dan ini memberi kelonggaran untuk banyak amalan seperti buruh paksa.
“Jika terdapat syarikat yang mempunyai amalan yang lebih baik, selaras dengan penanda Pertubuhan Buruh Antarabangsa, mengapa menghalang mereka daripada merekrut?” tanya Pereira.
Sehingga kini, Kementerian Sumber Manusia dan Saravanan masih belum mengeluarkan nama 25 agensi terpilih.
