KDNK Negeri Teratas Malaysia
Ini ialah senarai negeri dan wilayah persekutuan Malaysia yang disusun mengikut keluaran dalam negara kasar mereka. Sehingga 3 November 2022 Ringgit Malaysia (simbol: RM, kod mata wang: MYR) bersamaan dengan 0.211 dolar Amerika Syarikat atau 0.213 Euro.
Selangor
Ibu negeri Selangor ialah Shah Alam dan ibu kota dirajanya ialah Klang, manakala Kajang adalah bandar terbesar. Petaling Jaya dan Subang Jaya masing-masing menerima status bandar pada 2006 dan 2019.
Selangor adalah salah satu daripada empat negeri Malaysia yang mengandungi lebih daripada satu bandar dengan status bandar rasmi; yang lain ialah Sarawak, Johor, dan Pulau Pinang.
Negeri Selangor mempunyai ekonomi terbesar di Malaysia dari segi keluaran dalam negara kasar (KDNK), dengan RM 239.968 bilion (kira-kira AS$55.5 bilion) pada 2015, merangkumi 22.60% daripada KDNK negara.
Ia adalah negeri yang paling maju di Malaysia; ia mempunyai infrastruktur yang baik seperti lebuh raya dan pengangkutan, serta mempunyai populasi terbesar di Malaysia, taraf hidup yang tinggi dan kadar kemiskinan terendah di negara ini.
Kuala Lumpur
Bandar ini, serta Petaling Jaya dan beberapa bandar lain di Malaysia mempunyai hubungan baik dengan sistem MRT bernilai RM31 bilion. Penduduk bandar juga boleh melancong ke bahagian lain di Malaysia melalui KL Sentral.
Kuala Lumpur adalah salah satu bandar terkemuka di dunia untuk pelancongan dan membeli-belah, bandar ke-6 paling kerap dikunjungi di dunia pada tahun 2019. Bandar ini menempatkan tiga daripada sepuluh pusat membeli-belah terbesar di dunia.
Kuala Lumpur berada di kedudukan ke-70 di dunia dan kedua di Asia Tenggara untuk Kedudukan Kebolehhidupan Global Unit Perisikan Ekonomi dan kesembilan dalam ASPAC dan kedua di Asia Tenggara untuk Hab Inovasi Teknologi Terkemuka KPMG 2021. Kuala Lumpur dinamakan World Book Capital 2020 oleh UNESCO.
Baca Lagi | 10 Pengaruh Terbaik di Malaysia pada tahun 2022
Baca Lagi | Kontrak Minyak ‘Bersejarah’ Ditandatangani di Hadapan Raja dan Presiden Malaysia MBZ
Sarawak
Ketua negara ialah Gabenor, juga dikenali sebagai Yang di-Pertua Negeri, manakala ketua kerajaan ialah Perdana. Sarawak dibahagikan kepada bahagian pentadbiran dan daerah, ditadbir oleh sistem yang dimodelkan rapat dengan sistem parlimen Westminster dan merupakan sistem perundangan negeri yang terawal di Malaysia.
Di bawah perlembagaan Malaysia, Sarawak mempunyai autonomi yang lebih besar daripada negeri-negeri di Semenanjung Malaysia.
Kerana sumber aslinya, Sarawak mengkhusus dalam eksport minyak dan gas, kayu dan kelapa sawit, tetapi juga memiliki sektor pembuatan, tenaga dan pelancongan yang kukuh.
Ia adalah pelbagai etnik, budaya, dan bahasa; kumpulan etnik utama termasuk Iban, Melayu, Cina, Melanau, Bidayuh dan Orang Ulu. Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu ialah dua bahasa rasmi negeri; tiada agama rasmi.
Johor
Johor mempunyai kepelbagaian yang tinggi dalam etnik, budaya, dan bahasa. Negeri ini terkenal dengan tarian tradisional zapin dan Kuda kepang. Ketua negeri ialah Sultan Johor, manakala ketua kerajaan ialah Menteri Besar.
Sistem kerajaan dimodelkan rapat dengan sistem parlimen Westminster, dengan pentadbiran negeri dibahagikan kepada daerah pentadbiran. Islam adalah agama negeri mengikut Perlembagaan Johor 1895, tetapi agama lain boleh diamalkan dengan bebas. Kedua-dua bahasa Melayu dan Inggeris telah diterima sebagai bahasa rasmi bagi negeri ini sejak 1914.
Ekonomi terutamanya berasaskan sektor perkhidmatan dan pembuatan. Johor merupakan salah satu kuasa ekonomi utama di Malaysia dan kini merupakan antara 4 penyumbang utama kepada keluaran dalam negara kasar negara, bersama-sama dengan Selangor, Kuala Lumpur dan Sarawak.
Ia juga merupakan salah satu pusat perdagangan antarabangsa yang paling penting di Malaysia, dengan Pelabuhan Tanjung Pelepas menjadi pelabuhan ke-15 paling sibuk di dunia, serta pelabuhan kontena paling sibuk di negara ini.
Pulau Pinang
Sejarah moden Pulau Pinang bermula pada 1786, selepas penubuhan George Town oleh Francis Light. Pulau Pinang membentuk sebahagian daripada Negeri-Negeri Selat pada tahun 1826, yang menjadi tanah jajahan mahkota British pada tahun 1867.
Pemerintahan British secara langsung hanya terganggu seketika semasa Perang Dunia II, apabila Jepun menduduki Pulau Pinang; British menawan semula Pulau Pinang pada tahun 1945. Pulau Pinang kemudiannya digabungkan dengan Persekutuan Tanah Melayu (kini Malaysia), yang memperoleh kemerdekaan daripada British pada tahun 1957.
Berikutan kemerosotan perdagangan entrepôtnya menjelang 1970-an, ekonomi Pulau Pinang telah diorientasikan semula oleh kerajaan pusat ke arah pembuatan. Hari ini, ia telah menjadi salah satu kuasa ekonomi yang paling penting di Malaysia.
Pulau Pinang adalah negeri ketiga tertinggi Indeks Pembangunan Manusia (HDI) negara, selepas Kuala Lumpur dan Selangor.
