Pindaan undang-undang kewarganegaraan Malaysia sentiasa menjadi tajuk perbualan penting dalam kalangan masyarakat. Ia menjadi isu yang lebih penting apabila melibatkan hak dan keistimewaan berkaitan kewarganegaraan. Baru-baru ini, kerajaan persekutuan telah mengambil langkah-langkah untuk meminda undang-undang kewarganegaraan, termasuk langkah-langkah progresif yang memberikan hak kepada wanita Malaysia untuk memberikan kewarganegaraan kepada anak-anak yang dilahirkan di luar negara. Namun, selain perubahan progresif ini, terdapat juga perubahan “regresif” yang mencetuskan kebimbangan.
Perubahan “Regresif” dalam Undang-undang Kewarganegaraan
Perubahan “regresif” dalam undang-undang kewarganegaraan Malaysia adalah perubahan yang mendapat perhatian dan kritikan daripada pelbagai pihak. Terdapat lima pindaan utama yang dianggap “regresif” dalam usaha untuk meminda undang-undang kewarganegaraan Malaysia.
1. Pindaan Seksyen 19B, Bahagian III Jadual Kedua
Pindaan ini menggantikan kewarganegaraan yang diberikan melalui “operasi undang-undang” kepada “pendaftaran”. Akibatnya, anak-anak yang ditemui tidak lagi berhak mendapat kewarganegaraan automatik. Pindaan ini memindahkan kuasa pembuktian kepada anak-anak yang ditemui, yang boleh menjadi sukar bagi mereka.
2. Pindaan Seksyen 1(a), Bahagian II Jadual Kedua
Perubahan ini memadamkan perkataan “pemastautin tetap,” yang berarti bahawa kanak-kanak yang dilahirkan oleh Penduduk Tetap Malaysia (PR) tidak lagi mempunyai akses kepada kewarganegaraan automatik. Ini boleh membawa kepada generasi berisiko tanpa kewarganegaraan.
3. Pindaan Seksyen 1(e), Bahagian II Jadual Kedua
Pindaan ini menukar kewarganegaraan daripada “operasi undang-undang” kepada “pendaftaran,” dan membatalkan Seksyen 2(3). Akibatnya, individu seperti kanak-kanak yang dilahirkan di luar nikah, anak angkat, dan orang asli tidak lagi dilindungi secara perlembagaan daripada tanpa kerakyatan.
4. Pindaan Perkara 26(2)
Pindaan ini merangkumi pertukaran perkataan “Tarikh Perkahwinan” kepada “tarikh mendapatkan kewarganegaraan.” Ini berpotensi membatalkan kewarganegaraan isteri asing jika perkahwinan dibubarkan kurang dari dua tahun selepas isteri diberikan kewarganegaraan Malaysia. Ini boleh mencipta risiko untuk wanita-wanita ini dan membolehkan perkahwinan yang ganas atau menyalahgunakan.
5. Pindaan Perkara 15(A)
Pindaan ini mengurangkan had umur dari “21 tahun” kepada “18 tahun” untuk tujuan pendaftaran kewarganegaraan. Ini boleh menutup laluan bagi kanak-kanak tanpa kewarganegaraan untuk mendapatkan kewarganegaraan di tengah-tengah birokrasi yang rumit.
Kesimpulan
Pindaan undang-undang kewarganegaraan Malaysia mengandungi elemen progresif yang memberikan hak kepada wanita Malaysia dan anak-anak yang dilahirkan di luar negara. Walau bagaimanapun, terdapat juga pindaan “regresif” yang mendapat perhatian kerana mereka boleh mengakibatkan individu dan golongan tertentu kehilangan hak dan perlindungan mereka. Kesannya terhadap masyarakat dan tanpa kewarganegaraan memerlukan penilaian yang teliti dan perbincangan yang luas dalam masyarakat.
